Completely confusing China

Zijn ze nou communistisch of niet? We zien Hummers met dikke Chinezen en geblindeerde ramen rondrijden, entree-gelden zijn echt belachelijk hoog en shopping lijkt op nummer 1 vrijetijdsbesteding. Volgens ons is China gewoon n kapitalistisch land, in ontkenning. It's all about the money helaas dus we zullen echt van de gebaande paden af moeten om t oude China nog te kunnen zien. Ondertussen zitten we elke dag gevangen in t parallel tussen vriendelijkheid en hebzucht. En dat betekent dat Chinezen ook maar gewoon mensen zijn. Haha.

Onze afgelopen dagen verliepen zo;
30/3/13 we worden wakker en t regent weer. Tot nu toe gaat t weer op en af in zuid-oost China. Tijd voor n zonnigere en warmere provincie. Op naar t westen! Eerst weer t riedeltje; half uur hiken, anderhalf uur bussen naar Heping, n uur bussen naar Guilin en dan nog n lokale bus van t busstation naar t treinstation. Vanwege de verkeersopstoppingen zijn al deze stations naar buiten de stad verplaatst. Dus vooraf je "van-A-naar-B-huiswerk" doen op internet of in de reisgids is n must! China is gróót en dat merken we door 19 uur in de trein te gaan zitten. Dan zijn we wel 1200 km verderop en t is n comfortabele nachtrit. We groeten onze twee Chinese mede coupé inzittenden. En met t geboemel Vd trein en t gesnurk Vd onderbuurman vallen we in slaap.
31/3/13 we arriveren in de "kleine" stad, volgens Chinese begrippen dan, Kunming met 3 milj inwoners. We willen wat kleiners opzoeken dus besluiten door te reizen, naar Dali. Met n lokale bus van treinstation naar busstation maar terwijl we wachten worden we geronseld. De onderhandeling gaat goed en voor 100 yuan / 12,50 euro kunnen we vijf uur verderop worden afgezet! Wel moeten we eerst achterop n motor maar Roel weigert, dus gaat t vrouwtje haastig op zoek naar n tuk tuk - en al toeterend rijden we weg. Echt typisch, n onderhandeling mag minuten duren maar na n overeenkomst is t snel-snel follow-me en zijn t super ongeduldige Chinezen. Onze toiletervaring wordt weer rijker na n korte stop Vd bus; twaalf open nissen zonder deur in rijen van twee. Dus de dame aan de overkant kun je tijdens je pee-pee gewoon aankijken. Gezellig! Net voor t donker bereiken we "t derde beste hostel in Azië 2012" (volgens hostelworld) en ploffen neer op de banken in de huiskamer.
1/4/13 hoewel t zonnetje schijnt is t ook hier nog geen zomer dus de nachten zijn koel. Het elektrische dekentje in t stapelbed is dan ook heerlijk voor de voetjes :) Ondanks de goede pingpongtafel vinden we t hostel aan de grote kant en families met kinderen is niet ons ding. We kiezen iets kleins uit in de oude stad en zijn de enige gasten. Precies wat we willen; rust, grote binnentuin, leuke inrichting en lounge muziek. We wanen ons bijna in Bloemendaal aan zee. Eind van de middag stappen we eens naar buiten en lachen om t Chinglish op dure geprinte T-shirts en Chinese toeristen die stiekem van ons foto's proberen te maken. Moeten we toch iets meer gaan opletten hoe we gekleed gaan en hoe ons haar zit...haha
2/4/13 heerlijk uitslapen!!! NOT, van de pijn in ons rug worden we elke dag vroeg wakker. De bedden hier zijn echt alleen maar houten planken met n dun matrasje vol spiralen. Grappig is trouwens dat ons hostel gratis tandenborstels, tandpasta, douchegel (met whitening) en condooms verstrekt, en dat er naast de condooms n bordje staat met "no smoking in bed". Oja, en abortus heet hier "familie-plannings-operatie". Zo wit mogelijk zijn is hier wel echt "in"; hoedjes en paraplu's worden grif verkocht, en lange broeken & lange mouwen zijn verplicht. Als je t goed doet heb je dan ook dagcreme met whitening opgesmeerd en handschoentjes aan. Zonnebrillen kom je echter weinig tegen maar dat zal wel niet zo nodig zijn met al die spleetogen, haha. Zoals jullie aan t verslag merken hebben we weer n lazy day. Eind Vd middag pakken we n zonnig terrasje bij Bad Monkey en we zien Chinezen ongegeneerd foto's van ons maken. Als Roel n oud mannetje wil fotograferen krijgt hij echter bijna n pak slaag van zijn stok, haha, zie foto (red: paar dgn wachten) Via n stadsmuurwandeling komen we uit bij n massage-hole-in-the-wall. Voor 2,50 euro een 30 min durende Chinese voetmassage? Dat willen we wel! De man wijst bij Kinga meteen naar de zwakke onderrug (ergens net onder de enkel) en maag/darmen (ergens in t holle gedeelte vd voet), en hij is spot on! Chinese voetmassage is echter niet ontspannend. Roel probeert de rug & schoudermassage maar ook deze is niet ontspannend. Met meer pijn dan liefde voor de Chinese geneeskracht betalen we de rekening. In n restaurantje die avond zien we n aparte melding op de menukaart staan met de tekst "locals only". Gerechten op de kaart alleen voor locals? Hmmm, en de serveerster durft niet uit te leggen wat t is..misschien toch hond?!
3/4/13 eigenlijk willen we hier nog n week blijven maar lezen dat er n nog mooier dorpje, genaamd Lijiang, drie uur verderop ligt. De bus zit weer vol (altijd een dag eerder kaartjes kopen in China!!) en mijn Chinese buurvrouw valt op mijn schouder in slaap. Hoe doen ze dat toch in zo'n hobbelbus?! Op aanraden van n oud collega (Jamie, thx!) gaan we naar hostel Mama Naxi waar "mama" heerlijke goedkope maaltijden blijkt te maken. Mama blijkt vanwege t QingMing festival echter op vakantie dus jammer-de-bammer geen familie dineetjes voor ons. Dit festival staat voor t begin van de lente icm Allerzielen. Alle graven van ouders & grootouders worden bezocht, schoongemaakt en er wordt geofferd. Vaak fruit & wierook maar ook (resten van verbrand) papieren geld zie je vaak. Het is zelfs zo gek in t rijker wordende China aan t worden dat papieren kastelen, iPhone's of Lamborghini's geofferd worden. Tsja, in het hiernamaals moet je vader of oma n goed leven hebben toch?! Helaas zijn ook veel Chinezen nu n lang wknd vrij dus t is gezellig druk (en duur) in dit Unesco dorpje. Net iets buiten t centrum vinden we n betaalbaar restaurantje met niet-pittig eten en Roel kan daar t vertrouwde gerecht sweet&sour pork bestellen. Een veilige keus aangezien ze in Zuid China bijna overal chillies door heen gooien.
4/4/13 het begin Vd lente is n mooie tijd om in China te reizen; de bloesem is volop aan t bloeien en dat is ook precies wat we zien als we de ramen van ons kamertje openen. Voor de verandering eens heerlijk geslapen en dan dit uitzicht, beterrr! Nummer 2 foto in Lijiang zijn de bruggetjes met bloesem, nummer 3 foto de smalle straatjes met gladde kinderkopjes, maar nummer 1 foto is Black Dragon Pool. Volgens wikitravel zelfs nummer 1 foto in Zuid China. OK, lets go! We omzeilen de toegangspoort via n droge rivierbedding maar deze voorbode leidt tot... n opgedroogd meertje. Nou ja! Geen reflectie van de pagode en Snow Mountain berg in t water, weg photo opportunity, en met ons heel veel teleurgestelde Chinezen. Dan maar dwalen door de straatjes en t labyrint vd oude stad. We zien de locals hun groenten wassen in t water en downstream in hetzelfde water worden kleren gewassen; witte shirts met broccoli flavour :) Verder zijn alle vrouwelijke Chinese toeristen top-model-for-a-day en laten zich in traditionele kleding mooi op de gevoelige plaat zetten. En achter de rug van de fotograaf nemen wij daar dan weer foto's van. Ook 's avonds gaat dit portretteren door en al bibberend van de kou proberen ze te glimlachen voor de camera.
5/4/13 Inmiddels proberen we de Chinese taal te begrijpen door in hostels te vragen "hoe spreek je dat uit" en op menukaarten of busstations gaan we op zoek naar "de wichelroede met n streep erdoor" of "tv-kastje met daarin twee hoedjes". Vandaag gaan we op deze manier proberen om Shaxi te bereiken. Er leven heel veel minderheidsgroepen in de provincie Yunnan en deze kunnen we goed bekijken op de vrijdagsmarkt aldaar. Helaas gaat de eerste bus pas om half elf en zitten we bijna anderhalf uur te niksen op t busstation. Dat er paarden verhandeld worden zullen we dus missen helaas. Shaxi ligt op de oude thee & paard handelsroute van China door Burma naar Tibet, zeg maar n soort van zijderoute, en is gelukkig nog bewaard gebleven. De locals uit de omringende dorpjes komen hun groente&zaden&noten verkopen alhoewel we ook denken dat t om t gezellige praatje gaat. Er wordt veel gelachen en gekletst door de oudjes, die allemaal een gelijkenis hebben met (volgens Roel dan) met grote opgedroogde pruimen :) Met weer 100 foto's op zak gaan we terug maar in t dorpje verderop blijkt er geen bus meer te rijden. Shit!! We proberen vijf minuten te liften totdat n tuk-tuk chauffeur ons wijst op "iets" verderop. Dit blijkt n mini-van parkeerplaats te zijn en zo komt t toch nog allemaal goed...pfff
6/4/13 de hikingboots mogen weer aan want we gaan naar de Tiger Leaping Gorge! De mooiste wandeling in China volgens de LP maar wel n work-out. Ach we zijn nu zó getraind dat t voor ons appeltje eitje moet zijn... :) We starten met lunch bij Jane's en laten onze grote bagage hier achter. Vanaf t middaguur zetten we de pas erin en met halve bewolking en zon krijgen we af en toe het knalgroene van rijstterrassen te zien en dan weer de felle blauwgroene kleur van de rivier onderin. De eerste vrouw die we tegenkomen staat op n mooi uitzichtpunt en heeft n briefje bij "if you like the view, you can take picture for 3 yuan, or buy something. Very cheap!" Haha, alsof "the view" haar eigendom is!! Hilarisch. Na anderhalf uur rode pijlen van graffiti volgen zijn we bij het lastigste stuk "the 28 bends". Al zigzaggend komen we boven en ja hoor daar staat er weer één! De prijs is hier echter verdrievoudigd nu :) maar het uitzicht is dan ook mooier :) In de afdaling halen we, ondanks paparazzo Roel, veel mensen in. Zouden we dan toch iets van conditie hebben...? Na vier uur wandelen nemen we pauze bij de Tea House. We ontmoeten n alleraardigst expat koppel uit Beijing en hebben na n uur kletsen n uitnodiging op zak. Echt super leuk, een date op onze laatste avond in China!! Vanaf hier is t nog n uur en iets naar onze overnachtingsplek en t laatste stukje volgen we n geitenvrouwtje met 20 of wat geitjes. Onze hostelkamer bij Halfway heeft t mooiste uitzicht tot nu toe. Op FB hebben sommige van jullie dit al gezien maar check de foto hieronder maar (red: over n paar dgn)! En dat voor maar vijf euro pp pn! Op t "inspiration point" genieten we in de love-seat-schommel vd omgeving.
7/4/13 bij het hostel hangt n bord "aliens are permitted to stay here" en dat zijn wij dus, dus dat is fijn. Vndg is het anderhalf uur lopen tot Tina's met windje in de rug. Onderweg tappen we wat schoon water (ja dat kan nog in China!) uit de waterval. De route is vooral licht dalend en de wandelpaden soms smal naast n afgrond. Dat er ook nog veel losse rotsen her en der liggen geeft aan dat dit niet zo'n heel stabiel gebied is om te lopen. Rotslawines dus proberen te ontwijken. Vanaf Tina's kun je op drie manieren afdalen naar de rivier (daar waar de tijger over de rivier heeft gesprongen) en alledrie de paden worden bewaakt door locals. Omzeilen lukt niet dus "omdat ze het pad onderhouden en schoonmaken" moeten we dokken. Enfin, de ruige rivier door de smalle kloof aanschouwen is dan ook wel t geld waard. We zien nog n mooi rotspad uitgehakt in de steile wand maar voordat we één teen hierop zetten staat n Chinese dame ons de weg te blokkeren. Of we weer willen betalen. No way! Kinga probeert aan alle kanten erlangs te komen totdat ze begint te duwen en schelden. Ze wordt echt heel boos en wij ook en staan lijnrecht tegenover elkaar. Nog meer schelden in twee talen leidt ertoe dat ze de telefoon pakt. Dit is het moment om de helft van het geld te betalen en er vandoor te gaan. We wensen haar hardop nog heel veel geluk in haar volgend leven toe! B#tch. Eind van de middag hebben we n bus naar Shangri La en laten we de hebzuchtige Chinezen in de kloof achter. Op naar t aardse paradijs! Helaas laat Kinga haar camera in de bus liggen..
8/4/13 met n kater van gisteren worden we wakker. Gelukkig is er veel jeugd in het hostel die namens ons n aantal telefoontjes wil plegen, brief voor de politie wil schrijven en n sms aan de buschauffeur wil sturen. We hebben zijn nummer! Om even de zinnen te verzetten gaan we naar t grootste Boeddhistische Tibetaanse klooster in de regio. Compleet vernield door Mao en zijn rode leger (eind jaren 60) en nu weer prachtig gerenoveerd. Inclusief 600 inwonende monniken. We mogen t gebed bijwonen en zien n-soort-van-alpenhoorn-muziekles. Dit alles icm de ligging van omringende bergen ademt de sfeer van Tibet, vinden wij. We steken n kaarsje aan voor t terugkomen van de camera. En ja hoor, terwijl we bij t politiebureau staan heeft Tina de camera gevonden!! Onze gebeden verhoord, tranen van geluk en met n warme choco bij n kacheltje in n cafe vieren we de eerlijkheid van Chinezen. Proost! Nadat we de chauffeur hebben getroffen (en camera op zak hebben) gaan we naar t grootste gebedswiel in China. Met de klok mee en met dertig personen 1-2-3'en (ie-euh-san op z'n Chinees dan) we het zwaargewicht in beweging. Hiermee worden boeddhistische teksten vrij gelaten en zijn we spiritueel bezig vndg.
9/4/13 daar waar Gerard Joling over zong "ik ben op zoek naar Shangri La" hebben wij gevonden. (NB wetenschappers zijn niet eenduidig of het Chinese Shangri La nou echt overeenkomt met het beschreven paradijs uit het boek maar fictie of waarheid de Chinezen claimen het wel!) vndg is n mooie dag en begint beter dan gisteren. We voeren kein flaus aus behalve n reisplannetje maken voor de komende vier weken door China. Tijd vliegt en we hebben er alweer drie weken in dit land opzitten! In t hostel krijgen we geweldig reisadvies en we besluiten tot het boeken van bustickets plus n binnenlandse vlucht in de komende twee dagen. Ons verblijf in paradijs sluiten we ERG goed af in n Tibetaans restaurant met Franse eigenaar. Lokaal yak vlees en yak kaas met n vleugje van de Franse keuken. Smullen!
10/4/13 happy B-day broertje Tim! Gelijk als we wakker worden denken we aan je vandaag! Om nog iets meer van Tibet te proeven, zonder extra vergunning aan te schaffen, kruipen we nog iets dichter tegen de grens aan. Deqin, nog maar 20 km van Tibet ligt volop de bergen in, in de uitlopers van de Himalaya's. We gaan vijf uur rijden over een stuk van 175 km en dat betekent dat we veel haarspeldbochten nemen. De rit is prachtig en het hoogste punt van 4300 levert panorama's op met besneeuwde bergen. Helaas is het weer in de bergen veranderlijk en het zonnetje van de afgelopen dagen maakt plaats voor bewolking. De temperatuur is gezakt naar 10 graden en zóoo koud hebben we het nog niet gehad tijdens de reis. Een korte wandeling naar het viewpoint op de Snow Mountains in Feilai geeft niet t uitzicht waar we op hopen. Toch krijgen we even 10 sec zicht op de top van Kawa Karpo (6740 mtr) en met de stoepa's in de voorgrond is dat niet onaardig. Het hostel heeft gelukkig n lekkere kamer met kachel en al lezend en schrijvend brengen we hier de avond door, tussen n kakofonie van lokale Chinese jeugd.
11/4/13 sunrise op de Snow Mountains range is hét ding hier. Het hostel is dan ook druk in beweging vanaf kwart voor zeven. De eerste Chinezen met statief zien we al de deur uitgaan. Zodra de deur opengaat zien we pas wat er vannacht gebeurd is....een dik pak sneeuw is er gevallen. En dikke vlokken dwarrelen nog neer. Neeeeee! Snow Mountains doet zijn naam eer aan. Maar wat n drama voor ons. Geen jaloersmakende foto om aan jullie te laten zien maar erger nog die busrit... Over de bergpassen glibberen in de sneeuw met n Chinese bus? En onze vlucht vanavond dan? Op het busstation wordt t duidelijk. De weg is onbegaanbaar en de bus moet omrijden via n andere route. Dit betekent dat we onze aansluitende bus in Shangri La niet gaan halen. Crap met n hoofdletter C. Gelukkig gelukkig gelukkig helpt n Chinese student ons met het alternatief; n directe bus naar Lijiang & nog maar 25 km v t vliegveld. Wel moeten we dan n nw buskaartje kopen en kunnen de andere twee in de prullenbak. Helaas, tot zover onze goede voorbereidingen. Voor het eerst op deze reis n slechte keus qua reisbestemming gemaakt en geleerd dat we in onze planning ook de weersverwachting moeten meenemen. We zitten 10 lange uren in de bus en drie bloederige kung fu films worden hard afgespeeld. Alweer wordt onze toiletervaring rijker als we tussen hele lage muurtjes boven n goot moeten balanceren...privacy bestaat hier niet! Gelukkig is t sneeuwen na n uur opgehouden omdat we lager op de berg zijn; het regent en er zijn veel rotsen naar beneden komen zeilen daardoor. Na 10 uur slalommen zijn we blij dat we er zijn, ahum understatement!!! De transfer naar het vliegveld en de vlucht zelf is smooth. Om drie uur s nachts checken we in bij t hostel en vanaf morgen tijd voor ontdekkingen in weer n nwe provincie in China :)

Sorry dat we dit keer nog geen tijd hebben voor de foto's. Deze volgen over drie dagen. We gaan namelijk (voor de verandering) hiken en hopelijk slapen in een of twee kloosters langs de weg. Niet bereikbaar dus :) tot snel!
xox van Roel-san en Kinga-san!!