Epische reis (deel 2)

Alle afscheid is moeilijk maar er staan weer nieuwe avonturen te beleven. Elke keer als we een grensovergang naderen hebben we dat dubbele gevoel; "we hebben het hier zo naar ons zin, kunnen we niet blijven?" versus "wat voor gave dingen gaan we nu weer meemaken en zien?". Zeven weken ongeorganiseerd door China was in onze beleving episch en goed voor ons reiskarma. Die gekke poepChinezen hebben ons verbaasd, geïrriteerd, bijna gek gekregen maar ook ontroerd, verwelkomd en laten glimlachen van oor-tot-oor. Een onvergetelijke trip en we zullen ze missen!

Er was niet genoeg tijd om alles te schrijven in het vorige verslag. Dus de laatste dagen China hadden jullie nog van ons tegoed:
2/5/13 we genieten weer van een hard typisch Chinese matras en verlangen naar ons comfortabele bedje in Gouda. Nog maar 24 dagen en we hopen dat de huurders het bed heel hebben gelaten. Vandaag (onze eerste dag in Beijing) gaan we meteen ons visum voor Mongolië regelen. In NL hebben die Mongolen ons al een keer afgewezen dus hopen dat ze nu niet achterlijk ;) doen. Aan de straatkant van de ambassade is een klein loket en hier vullen we de drie A4'tjes in. Inclusief pasfoto en ons paspoort leveren we alles op hoop van zegen in. Afrekenen moet ergens een kilometer verderop en zo word je een paar uur bezig gehouden in de ochtend. We keren weer om met de metro naar het grootste plein ter wereld; het plein voor de hemelse vrede oftewel Tiananmen square. Welgeteld 440.000 vierkante meter maar zeker geen relaxt plein. Bankjes zijn niet aanwezig en camera's en politie in burger houden je in de gaten, met name Roel met zijn spiegelreflex. We maken een foto bij vader vd natie Mao Zedong. Hij heeft met zijn Rode Leger drie jaar een burgeroorlog uitgevochten om in 1949 als winnaar de republiek van China uit te roepen. Hoewel er 20 miljoen Chinezen stierven door honger in de herorganisatie van landbouw mocht deze vent verder regeren met zijn bizarre ideologieën. De jeugd werd geprikkeld tot opstand en vormde de Rode Garde. Duizenden mensen (vooral intellectuelen) verdwenen van het podium. Het geweld liep in de jaren echter uit de hand bij de fanatieke jeugd en het leger moest ingrijpen. Raar verhaal dat hij na al deze chaos nog zo vereerd wordt, vinden wij. Enfin, Mao hangt op de zuidelijke entree naar de verboden stad en echt authentieke paleisgebouwen zijn hier te bewonderen. 500 jaar lang woonden hier Qing en Ming keizers met hun harems en je ziet feestzalen, tronen, rijkdommen en juwelen én klokken. Echt bizarre klokken; als de klok slaat dat er een gouden olifant gaat lopen, met zijn slurf beweegt en zijn ogen rolt. Tegen sluitingstijd worden we er vriendelijk uitgebonjourd en dan nog hebben we niet alles in dit grote paleis gezien!
3/5/13 na gisteren de oude stad te hebben bewonderd gaan we nu meer op zoek naar het moderne Beijing. Een bezoek aan de ambassadewijk en moderne shoppingmalls en Westerse cafe's voor de expats. We trakteren onszelf op een sushi lunch dankzij een tip van Nancy (@N: thx!) De Adidas winkel is hier de grootste ter wereld en de officiële Apple store die hier zit heeft de hoogste omzet ter wereld. Welkom in het nieuwe rijke China! Een naastgelegen shoppingmall is dan een groot contrast. Als je hier binnenstapt kom je in een Turkse bazaar-achtige omgeving met alleen maar nep-merk-kleding en agressieve vrouwelijke verkopers. Gillend draaien we weer om. Verder naar nieuw design en op weg naar het Olympisch stadion en de naastgelegen Water Cube. Het vogelnestje van staal is een natte droom van elke architect en zonder dat we het door hebben vliegt de tijd en is het al weer vier uur. F#ck! Nog maar 60 minuten om ons Mongools visum op te halen en we zitten aan de andere kant van de stad! Om tien voor vijf sprint Roel de metro uit en rent één kilometer naar het loket. Ze waren al aan t opruimen dus we waren echt nét op tijd, pfieuw! Zo typisch ons trouwens maar t Mongoolse visum is binnen :) :) Wat laatste plaatjes van wolkenkrabbers en hijskranen schieten we in de CBD en bij de CCTV kubus, terwijl er 24 uur doorgebouwd wordt...groter en meer.
4/5/13 zaterdagochtend dus wat tijd om te ontspannen..echter het volgende regelklusje dient zich alweer aan. De grote Chinese muur; wanneer? welk deel is het mooist? en wat is n goedkope manier om er te komen? We hebben naar het weer gekeken en zien dat morgen nog zonnig is dus vraag één is daarmee beantwoord. Het deel waar fotografen vaak voor kiezen is Jiankou en de LP gebruikt termen als 'raw beauty, dramatic, awe inspiring, stupefying, gorgeous and tantalising' dus dat klinkt allemaal veelbelovend. Transport is echter lastiger... Raw beauty is bijna nooit makkelijk dus we hangen n briefje op in het hostel om op zoek te gaan naar mede avonturiers. In de middag gaan we weer op pad, naar het hemelse park & tempel en zien hier de Chinezen genieten van hun vrije tijd. Blokfluitles, dansen-zonder-gene, zingen-zonder-gene, opera liederen in grote groepen zingen en heel veel kaartende oude mannetjes. Dolle boel. Tijd vliegt dus met n eierpannenkoek vd straat in de maag reizen we zo snel als kan naar het 798 art district. Ruim een uur later stappen we het industrieterrein op van naar art galleries omgebouwde oude fabrieken, wat compleet niet-Chinees aandoet. Een hippe bedoening van zien & gezien worden alhier en mode- & autoshows staan in de rij om hier in de verschillende hallen te mogen exposeren. We snappen het wel want het is echt n gave plek. Tegen 22h zijn we pas terug bij het hostel en er is zowaar één Indiër die met ons op Chinese-muur-avontuur wil. Gaaf! Zijn twee kamergenootjes uit Frankrijk twijfelen nog maar we zien Daphne & Maxim bij het ontbijt de volgende ochtend.
5/5/13 Great Wall of China day! Met zijn vijven op pad met lokaal transport. De metro kennen we inmiddels en de bus gaat ook goed. Als amateur wereldreizigers trappen we toch weer in n truc. Iemand in de bus zegt dat het onze halte is en we geloven dit direct. En laat hij daar nou toevallig n mini-van hebben staan :) stom natuurlijk en onze onderhandelingspositie is dan al kansloos. Gelukkig delen we de kosten door vijf en worden we 'maar' voor 2,5 € pp opgelicht. Chauffie brengt ons echter wel naar de goede plek. Er staat namelijk een groot bord "this section of The Great Wall is closed for the public", precies iets waar wij moeten zijn dus :) Als we in n doodlopende straat van t dorpje parkeren zien we dé muur en glimlachen van oor tot oor. Wauw! Met wat moeite vinden we het bospad en zigzaggen we omhoog. We spotten wildlife (n das en n eekhoorn) en bereiken een mannetje met een ladder. Voor 60 eurocent pp mogen we de muur op, goede deal! We staan op n uitkijktoren van het niet-gerestaureerde gedeelte vd muur en genieten. Natuur neemt het hier over en de muur slingert fragiel over de bergkammen heen, de verte in. Echt prachtig. We klauteren als berggeiten over de muur westwaarts en moeten labyrinten van wachttorens en 10 meter diepe afdalingen overmeesteren. Gaaf en we hebben diep respect voor de mannen die dit gebouwd hebben. Uiteindelijk keren we na n korte lunchstop-with-a-view om en gaan zes kilometer oostwaarts. We hebben grote lol samen en de muur wordt richting het oosten steeds beter. Een zes meter brede perfecte muur die er inderdaad 'gorgeous' uitziet én we hebben de muur bijna voor onszelf. Extra bijzonder. Het einde van onze hike is in Mutianyu en zien daar onze chauff weer op ons wachten. Dit keer onderhandelen we hard en hij brengt ons veilig bij de goede bushalte :) Met n biertje en gezamenlijk hapje eten vieren we deze super-duber dag terug in Beijing.
6/5/13 n enorm luie ochtend volgt na de hike van gisteren. Pas na het middaguur gaan we eens naar buiten. We moeten onze treinkaartjes oppikken ergens op n tweede verdieping van een hotel, zonder bordjes en lastig te vinden. Verder brengen we een laatste bezoek aan n Chinese boeddhistische tempel om nog even van het contrast te genieten; rust versus Disneyland. Buiten de muren vd tempel bevinden we ons in de chaos van de hutongs. De locals wonen hier in kleine simpele huizen maar het doet nooit armoedig of onveilig aan. Dat is echt het fijne aan China, zó veilig. Terug bij het hostel ontmoeten we onze Chinese muur vrienden weer en gaan we weer op restaurant. Onze Indische vriend vertrekt morgen dus Peking eend staat op het feestmenu deze avond. Smullen!
7/5/13 onze laatste dag in Beijing. We vinden het oprecht jammer dat het ophoudt en zijn tegelijkertijd een beetje van slag vanwege ons gesprek met het boekingskantoor gisteren. Volgens hun stopt de trein niet in de Gobi woestijn terwijl we echt op het punt staan om daar een excursie te boeken. Roel stort zich volledig op het treinschema en Kinga gaat shoppen. Verschil moet er zijn hé?! Kinga's onderhandelingsvaardigheden worden ten extreme getest bij de sluwe verkopers en beginprijzen van 180 yuan moeten naar 50 yuan worden teruggebracht. Achter gesloten deurtjes in winkels kom je naar de grotere verborgen winkelruimtes waar je de nep tassen en portemonnees kan vinden vd grote merken. Ridicuul, alsof de politie dit niet weet... Verder hebben we bankperikelen als het in n grote stad als Beijing niet mogelijk blijkt om aan Mongools geld te komen. Uit armoede kopen we dan maar Amerikaanse dollars en besluiten toch om via internet een Gobi excursie boeking te doen. Zo hoeven we lokaal in Mongolië niet veel geld te hebben en na Roel's speurwerk zijn we er zeker van dat de trein daar stopt. Onze laatste avond hier sluiten we goed af met een date met expatkoppel Bart en Idoya, die we ontmoet hadden in de Tiger Leaping Gorge. We gaan fantastisch Japans eten (incl sushi rol met Peking eend) en vertellen hen niet dat we hier vier dagen geleden al waren ;) Het gezelschap is super alsook het (gratis) eten & drinken en in de Audi A8 met chauff zoeven we langs het lege Tiananmenplein terug naar ons hostel. Wat n geweldige afsluiter! Lucky bastards zijn we toch weer... Roel ziet voor het hostel nog n paar jonge kerels zitten en besluit nog even te vragen of hij een foto van ze mag maken. Dit mag alleen als hij een biertje met ze drinkt, okay dan!? Ik wordt net voor het tandenpoetsen gebeld of ik ook aansluit en terwijl het al een geweldige avond was wordt het nog beter. De gastvrijheid en spontaniteit vd Chinezen openbaart zich en pas na veertien theeglaasjes met bier (elke keer proosten) wrikken we ons los uit deze gezelligheid. Ahhh dit wordt een korte nacht slapen!
8/5/13 de trein vertrekt om 8.05 en op zijn Kinga & Roel's zijn wij de laatste die op de trein stappen. Hoewel we verdrietig zijn over ons vertrek uit China komt er een dikke glimlach op ons gezicht als we de trein zien staan. Moskou staat erop, in Cyrillisch alfabet, en onze epische reis door China krijgt een vervolg met deze epische treinreis. De Trans Mongolië Express staat op punt van beginnen. Over een afstand van 7865 kilometer en zes tijdzones gaan we de komende zestien dagen reizen naar Moskou en zullen slechts drie stops (Gobi woestijn, Ulaanbaatar en Zuid Siberië) maken. Daarna hebben we nog een extra treinticket gekocht om de reis in Sint Petersburg af te sluiten. De gemiddelde snelheid zal rond de 60 km per uur liggen dus een snelle reis naar Europa gaat het niet worden. Genoeg tijd om onze reis nog eens te overdenken en uit te rusten dus :) We vertrekken stipt op tijd en al gauw worden onze tickets opgehaald en geruild met voedselbonnen. Wauw gratis eten :) Een voorproefje op de Russische keuken met gehaktballen, jus en veel aardappelen. Onze buren blijken aardige lui uit Antwerpen en lunch & avondeten zijn gezellige momenten met hen. Verder hebben we de 4 persoonscoupe de hele dag voor onszelf en is er eigenlijk over de vijf wagons nog geen 'local' te bekennen. Dit verandert als we om half negen 's avonds de grens naderen en er een groot volk bij de douanepost is verzameld. Wij -als toeristen- worden nauwelijks gecheckt en krijgen in de trein ons paspoort gestempeld maar alle locals moeten door de scan & controle. Tegelijkertijd moet het onderstel van de trein vervangen worden om op het bredere spoor van Mongolië te passen. Bizar hé?! Alle wielen worden in drie uurtjes verzet!! Om niet tijdens deze technische operatie opgesloten te zitten in de trein, stappen we uit en onze hoofden zijn moe. Zodra we weer in de trein stappen is het in onze coupe vechten om ruimte, Jezus wat sjouwen die Chinezen veel mee over de grens! We duiken echter meteen ons bedje in en half slapend geven & ontvangen we ons paspoort met Mongoolse stempel. Wel efficiënt zo'n grensovergang vanuit je bedje en zonder bij bewustzijn te zijn rijden we de Mongoolse nacht in....

Hopelijk weer een beeldend verslag zodat jullie weer een beetje samen met ons op reis zijn geweest. Dank alweer voor de vele berichtjes op dit blog, altijd een genot voor ons om te lezen!

Lieve laatste Chinese groeten van Roel-san (aka de geit) &
Kinga-san (aka de aap)!!

PS hieronderin staan de foto's van dit verslag maar ook die van het vorige verslag (die jullie nog tegoed hadden)