Schijnt de zon achter die grijze sluier?!

Als we terugkomen hebben we waarschijnlijk dertig pakjes sigaretten gerookt per persoon. In de steden is de lucht een grijze sluier, net of het heiig is maar we weten wel beter. We proberen daarom ook zoveel mogelijk om de groene plekken in China te vinden. Punt 1 houden we van het zonnetje en punt 2 zijn we na 4,5 mnd reizen gewoon gewend geraakt aan hogere temperaturen. Onze ondergrens qua gevoel ligt op 22 grdn. Vooral Chengdu staat bekend als de stad met de minste zon dus daar moeten we dan even doorheen bijten :)

Hierbij weer de korte bloemlezing van onze dagen:
12/4/13 we hebben voor onszelf de wekker om 12 uur gezet, en deze nodig gehad. Gisteren was n vermoeiende dag dus we kunnen de hele dag wel slapen. Ontbijt mag in de hostels vaak de hele dag door besteld worden dus das fijn. In de middag maken we n korte stadswandeling door Chengdu, hoofdstad van de Sichuan provincie - daar waar al het eten pittig is. Bang om in brand te staan slaan we lunch over :) We lopen door t Peoples Park (incl dansende tai chi oudjes) en langs t beeld van Mao. Verder is t hier shopping walhalla en doen ook wij n kleine bijdrage aan de Chinese economie.
13/4/13 "HELLO! Panda!" schreeuwt de buschauffeur om 7.15 en wij knikken ja voordat we instappen. Waarom schreeuwen Chinezen altijd? Panda's dus. Hét nationale symbool van China met n hoog aaibaarheidsgehalte. Je kan ze nog in t wild spotten (heel moeilijk) maar we kiezen voor t research & breeding centre in n mooi park buiten de stad. Deze kolossale beren zijn tegelijkertijd vertederend en helemaal als er achter de rug van Mama panda de Peuter panda te voorschijn komt. Samen knuffelen met de peuter op schoot is een zoet momentje. Verder is t bamboe knauwen wat de klok slaat. We moeten even aan onze koala's denken die ook maar eten & eten en te weinig voedingsstoffen binnen krijgen dankzij hun voorkeur de verkeerde plant. Een Engelsman naast ons zegt; "Its amazing. This panda shows such a striking resemblance to my friend Bob! Its laziness and its eating habit is spot on!" We gniffelen en gaan weer terug naar ons minibusje met chauff. In de middag pakken we n lokale bus naar Leshan daar waar n 71 mtr hoge Boeddha te vinden is. Roel heeft in de bus met n Chinese jongen n gesprek via zijn gsm, met n Chinees -Engels vertaalapp'je zijn ze lekker aan t kletsen. De grootste zittende B hadden we in Hong Kong maar dit is de grootste staande ter wereld. Zijn oren zijn alleen al 7 mtr lang en alles is uitgehakt uit n rotswand. Einde van de middag lopen we samen met de locals en hun fotogenieke kinderen naar n verlaten tempel en zien de zon (!) zakken over het platteland. Met hulp van topwijffie Vivian (haar Engelse naam) onderhandelen we n goede taxiprijs naar volgende bestemming Emei Shan.
14/4/13 ontbijt is tussen de teddyberen en de poedel des huizes ligt op de receptiebalie. Een vd vier Boeddhistische bergen willen we beklimmen en de top van deze pelgrimsroute ligt op 3077 mtr. De eerste 500 hoogtemeters smokkelen we door een kabelbaan te nemen maar de overige 2000 hoogtemeters moeten we zelf doen. Mijn hemeltje Boeddha wat veel trappen. Gelukkig zijn Chinezen efficiënter in bouwen dan de Inca's en zijn de trappen perfect aangelegd. Een stuk van zes uur lopen hebben we in vier uur gedaan, trots op onszelf! Als we even rusten krijgen we gelijk weer de vraag of we op de foto willen. We denken "nee" maar lachen toch maar met onze rode koontjes naar de Chinese camera's. We zien maar drie 'witmensen' zoals ons die dag dus krijgen veel bekijks en 'HELLO'S!' naar ons hoofd geslingerd. Vanaf Elephant drinking pool is het nog n kleine twee uur trappenlopen tot aan Jieyin hall. Goed voor de bilspieren! We hopen hier bij t klooster te kunnen slapen maar de prijslijst en foto's worden niet aan elkaar gekoppeld en we worden onbeleefd behandeld. We snappen er niets van. We denken te moeten betalen voor drie bedden ipv twee, en ze maakt ons duidelijk dat er géén toilet en ook géén water is! Hmmmm :( tot zo ver de "bij aardige Boeddhistische monniken overnachten"-droom aan duigen. We kiezen voor t kleine hok slash slaapkamer achter de verwarmingsketel in n hotel nabij.
15/4/13 aangezien we gister goed gevorderd richting de top waren gaan we voor n nwe poging van zonsopkomst (na de in sneeuw gevallen poging vorige week). Tussen half zes en half zeven lopen we in t donker en ochtendschemer de trappen en 500 hoogtemeters omhoog. Om 6.35 zijn we bij de Golden Summit met vierkoppige Boeddha en om 6.40 is de zon op. Prachtig! De bergen onder ons beginnen in de kleuren blauw & grijs en worden steeds groener naar mate de tijd vordert. Wel is t koud en vinden we nog wat plukjes sneeuw her en der. We vieren dit moment met n stukje brownie en dan dalen we af. Terug bij ons hotel ontbijten we en met de bus gaan we naar t beginpunt van de berg. De benen zijn nog goed dus het eerste stuk wat we gister geskipt hebben lopen we vndg. Van klooster naar tempel naar klooster en zo verder. Een bijzondere tempel is de filmlocatie van Crouching Tiger, Hidden Dragon waar we ook wat monniken studenten uit Chengdu treffen. Ze poseren graag voor onze camera en oefenen hun Engels op ons. De mooie wandeling sluiten we af bij n pagode aan de rivier en pakken vanuit daar de laatste bus terug naar Chengdu.
16/4/13 gaap! Vndg zeggen we tegen onszelf maar twee dingen te doen; de was en een busticket voor morgen kopen. In de heerlijke huiskamer v t hostel vullen we onze overige tijd met t kijken van films en potjes pingpong/pool/badminton. Fijne middag ook om de beenspieren wat rust te geven op t zonnige (! echt n uitzondering hier!) binnentuin-terrasje.
17/4/13 het kost even moeite om de stad uit te komen maar we hebben daarna een mooie busrit noordwaarts. De provincie Sichuan was vroeger ook Tibetaans en dit is goed te merken aan de bouwstijl van huizen (veel hout), kleurrijke boeddhistische vlaggen, hoogvlaktes met grazende yakken (of yaks?) en hoge bergen om ons heen. Bij een vd stops hebben we te laat door dat er n mannetje staat met n prachtige witte langharige yak. Incl rode & roze pompons op zijn hoorns, haha very sexy en we denken gelijk weer aan de sexy lama's in Bolivia & Peru. We lezen onze boeken in de bus en de tijd vliegt. Eind van de middag zijn we op de plek van bestemming en gaan naar n heerlijk Tibetaans restaurant. Zo kunnen we de spicy Sichuan keuken ook vermijden :)
18/4/13 één vd populairste nationaal parken in China is het blauwe meren NP. De naam is onuitspreekbaar maar is officieel Jiuzhaigou en heeft 1,3 miljn bezoekers p jr. Vooral Chinese die met grote touringcars er vroeg bij zijn. Om half 8 s ochtends zijn we toch nog de meute vóór en kiezen het wandelpad van 14 km lang. Twee uur lang lopen we, genietend, helemaal alleen door de prachtige natuur en bossen. In de verte gaan de bussen af en aan; Chinezen houden niet zo van lopen en slaan dit stuk over. Alle kleuren blauw en groen zien we vandaag in het heldere water, het doet bijna tropisch aan. Als we echter de warme lucht uit onze longen uitademen dan condenseert deze. We zitten op bijna 3000 mtr hoogte en enkele bergpieken om ons heen bevatten nog sneeuw. De camera maakt overuren. De laatste twee uur lopen we op met n Israëlische backpacker en dan komen we dé Chinezen tegen. We worden met zijn drieën aangestaard en zijn dubbel ongemakkelijk in deze kermis van shops en lawaai en "authentieke" Tibetaanse zang&dans. Je zou bijna vergeten dat je in n natuurpark was! Even n knakworstje van yak-vlees scoren en dan snel weg hier.. In de middag nog n mooie wandeling langs watervallen en meren met vijf kleuren en om drie uur ploffen we op n bankje. We spotten ons eerste wildlife in China; een eekhoorntje!, maar deze springt schichtig weg als er n groep (voorgegaan door gids met vlag uiteraard) oudere Chinezen in aantocht is. We besluiten een keer te profiteren vd massa en met de groep mee de bus in te gaan. Hier hebben we niet voor betaald maar scheelt wel 22 km lopen :) het is n prachtige dag geweest met mooi weer en moe & voldaan bereiken we de supermarkt. Welk smaakje noodlesoep zal t vndg eens worden!?
19/4/13 dit keer geleerd van onze bijna-ingesneeuwd-ervaring en naar t weerbericht gekeken. Voor vandaag bewolking en lichte motregen voorspeld dus een goede dag om te reizen ipv weer veel geld uit te geven aan n duur NP in de buurt. Om 6.30 vertrekt de bus al voor n negen uur durende rit naar het Oosten. We volgen de rivier en krijgen zo een rijdende cruise voorgeschoteld. Onze buschauffeur is voor Chinese begrippen "OK", hij rochelt & spuugt & rookt terwijl zijn rechterhand afwisselend de toeter en de versnellingspook bedient. Een man die kan multi-tasken, haha!! Daarom zitten we ook liever achterin in de bus zodat we ons daar niet aan kunnen ergeren... In een of andere kernenergie productiestad moeten we de bus uit, hier komen echt niet veel buitenlandse toeristen en het staren begint weer. We lachen en zwaaien vriendelijk naar onze medemensen. Hier moeten we kiezen; trein of de bus naar Xian? Op t treinstation helpt een meisje aan de balie ons terwijl ze schattig vanaf n A4tje haar Engels oefent. Bij t busstation is weer n aardig meisje en we kunnen over vijf minuten met n bus mee! Wel moeten we dan mee met n louche dikbuik Chinees. De prijs aan de balie bij t meisje was 100 yuan en in de één minuut durende wandeling verhoogt hij de prijs naar 140 yuan. We schreeuwen wat en houden 100 yuan omhoog en dreigen weer om te draaien. Hij is onder de indruk en bindt in. We krijgen die 'poepChinezen' wel n beetje onder controle nu ;) haha. De rit gaat voorspoedig, de avondetenstop bij n kantine aan de weg slaan we over, en dan belanden we in n monsterfile. Of wegblokkade, we weten t niet en zien ook geen hulpdienstvoertuig voorbij komen. Bijna twee uur staan we stil en dan rijden we opeens. Tegen 23h zijn we pas in Xian en dan gebeurt t onmogelijke. Op de vluchtstrook van de snelweg gaat de bus stil staan en worden we gedropt. NOU ja!! Heb je ooit?! We vloeken wat tegen onze dikbuik, pakken onze tas, geven nog n spreekwoordelijke trap tegen de bus en proberen te lachen (als n boer met..weetjewel) terwijl we al wandelend de tolpoort door moeten. Dit keer vinden we t wel logisch dat we aangestaard worden!! Anyway, op n veilige plek houden we n taxi aan en komen zo toch weer op n warm plekje terecht in het hostel.
20/4/13 gister was geen goede start in deze nwe provincie Shaanxi. Gelukkig hebben we goed geslapen en ontbijten we royaal. Twee dagen leven op noodlesoep is ook niet alles. Onze kater van gisteren verdwijnt totdat we t nws doorkrijgen dat er n hevige aardbeving is geweest in Sichuan. Pfieeuw we zijn daar net vertrokken maar wat n drama; 200 doden, 12.000 gewonden en 100.000 mensen dakloos. Echt heel triest. We Whatsapp'en met thuis dat t goed met ons gaat en gaan eens n beetje buiten kijken. Xian is ook weer n drukke stad en omdat t weekend is zijn er nog meer Chinezen op straat. De drukte zet zich voort in de Drumtoren, de Klokkentoren en de moslimwijk waar t n chaos is van marktkraampjes en eetkraampjes en souvenirs. De buit; pita beef + pita kip + Chinese Ray Ban + Chinese Longchamp handtas. Alles onder de 2,50 € per stuk! Retailtherapie werkt en sluit de dag goed af.
21/4/13 met onze kamergenoten (één uit USA en één uit de Oekraïne) gaan we samen ontbijten en dat is retegezellig. Ze werken allebei als leraar Engels in n dorp 100km verderop en met n rij aan anekdotes praten ze over China. Het is n soort haat-liefde verhouding met hun leerlingen en het Chinese systeem. De gloeilamp in hun appartement ging stuk, de stoppen sprongen en de volgende dag stonden er zes Chinezen aan de deur. Al rokend stapten ze binnen en vier gingen de lamp vervangen in de kleine badkamer en twee pasten er niet meer bij. Dus die twee gingen maar n beetje snuffelen. Zonder gēne en nieuwsgierig privé stapels post en papier doorspitten, en as vd sigaret op je bureau laten vallen. Haha, ongelofelijk toch?! Enfin, tijd vliegt. We wisselen van hostel - deze was al geweldig maar er moet nog n betere zijn in de stad. We droppen onze tassen daar en gaan meteen door naar t busstation. In de rij voor de lokale bus die ons naar een van de grootste archeologische vondsten van de vorige eeuw brengt. 39 jaar geleden pas ontdekt maar het terracotta leger is al meer dan 2000 jr oud. In opdracht van n gestoorde keizer die bang was voor t hiernamaals aangelegd! Het was niet de bedoeling om gevonden te worden maar deze keizer heeft zijn mausoleum goed voorbereid; van bronzen koetsen tot zwaarden en zelfs levende paarden die mee begraven werden. Indrukwekkende achtergrond bij dit 7000 koppige leger.
22/4/13 n zwitsers ontbijt is hier yoghurt, muesli, fruit, toast, kaas, jam èn twee gebakken eieren. Alleen al vanwege de kaas n goede keus en verder n goede bodem voor de dag voor maar 3 euro. Helaas hangt er vandaag n grijze wolkendeken over de stad en zakt de temp onder de 20 grdn. Brr koud! We lopen nog wat straatjes in de buurt in, en vinden nep Apple stores (wel met echte iPhones maar of de accessoires echt zijn?) maar ook Vero Moda en Jack & Jones met Europese prijzen. Trouwen is in China big business gezien de overvloed aan winkels. Verder gaan wij vandaag eens mensen kijken en zien veel gelukkige gezinnetjes met één kind. Dit kind wordt vertroeteld, vaak dik aangekleed in Hello Kitty of teddybeerpakjes (met oren) en is n kostbaar bezit. Logisch als je er maar één mag hebben... Hoewel de kindjes geen longontsteking zullen oplopen verwachten we toch n paar blaasprobleempjes. Alle broeken hebben n open kruis dus als t kindje bukt wordt je getrakteerd op twee gele Chineze billetjes, haha. Verder vandaag maar weer eens pingpongen en n gezellig hapje eten met een Franse backpacker. Jawel, eentje die Engels spreekt! En in de afgelopen 6 mndn de zijderoute heeft afgereisd, met Iran als favo land. Wij twijfelen nog of deze op onze nwe bucketlist komt.
23/4/13 we worden een beetje lui en staan pas om 11h bij t busstation. De volgende bus gaat pas over een uur dus Roel schiet nog even over de stadsmuur van Xian, aan de overkant van het station. De busrit naar Luoyang zou maar vier uurtjes duren maar alweer komen we in de file. Schuin voor ons ziet n vrachtwagen chauff de file te laat en met rokende banden probeert hij tot stilstand te komen. Dit lukt tegen de vangrail en ter nauwer nood ontwijkt hij daarmee het verkeer voor ons. Dit zijn echter de dingen die je niet wilt zien en wij zijn de enige in de bus die niet met onze neus tegen het raam gedrukt staan. We hebben in dit land al te veel ongelukken gezien, echt niet grappig. Met twee uur vertraging bereiken we Luoyang (provincie Hénán) maar gelukkig weten we de laatste bus naar DengFeng nog te halen. Morgen naar de Kung Fu monniken, zin in!!

Tot zover t (weer iets lange) China verslag. Een paar dagen plaatsen we nog even niet, komt bij t volgende verslag.
Zodra we de steden verlaten worden we continue verrast door de mooie natuur, de aardige mensen en het lente zonnetje. Onze reis duurt 'nog maar' een maand dus we gaan proberen zoveel mogelijk te genieten van ons niets-moet-alles-mag-leventje!! Nog twee weken in China te gaan en dan vertrekt op 8 mei de trein. Eerst nog maar eens Beijing overleven... Pff, blijkbaar zitten wij er precies in die week dat het nationale meivakantie is. Oja, en nog dat expatkoppel mailen voor n avondje uit in Beijing :) Leuk Leuk!

We zien het wel (en jullie lezen het wel) en groeten jullie vanuit Pingyao!

Fijne (laatste) Koninginnedag gewenst en xox van Roel-san (aka de geit) en Kinga-san (aka de aap)!!