Gevaarlijk mooie natuur

Tijd om de balans op te maken. Het sabbatical is doormidden. We hebben nog n kleine drie mndn te reizen en hebben nu al de reis van ons leven. Al zoveel hoogtepunten beleefd, kilo's verloren, duizend foto's gemaakt, paar duizend euro uitgegeven etc.etc De laatste paar dagen op het Zuid Amerikaanse continent gaan in met weer n item van onze bucketlist, nl de Inca trail.
Maar eerst nog Bolivia. Moeilijke liefde maar ondanks de buikloop zijn we ook van dit land gaan houden. De mensen zijn fotogeniek, de prijzen bizar laag en de landschappen fantastisch.

Onze afgelopen week verliep ongeveer zo:
22/2/13 een langzame start vandaag om wat uurtjes slaap in te halen. Bij n reisbureau winnen we wat info in over de omgeving (worden lui, spitten de reisgids niet meer zo fanatiek door). De middag lopen we La Paz stad in wat geen enkel straatje heeft zonder hoogteverschil. We gaan naar de witches market en verbazen ons hier over allerlei kruiden en lokale geluksbrengers; de gedroogde lama foetussen, ieeeuww! Scoren ons eerste souvenir en struinen wat door koloniale straten en drukke markten totdat de "kerstverlichting" (agv overvolle bebouwing) in de heuvels aan gaat. La Paz is betoverend mooi in de avond.
23/2/13 we zijn t ziekjes zijn zat en boeken n mountainbike trip vandaag. Niet zo leuk voor de meelezende moeders maar deze tocht gaat over de meest gevaarlijke weg Vd wereld, aka 'The Death Road'. Tenminste tot 2006. Toen kwam er eindelijk n nwe weg. Op de oude weg vielen jaarlijks honderden doden op n stukje van slechts 15 km. Nu is t n schitterende downhill route waar de fietsers regeren, nog steeds niet ongevaarlijk maar dat is meestal de domme eigen schuld Vd fietser. We worden op 4700 mtr uit de bus gezet en dalen af tot 1100 mtr vndg. De weg is eerst geasfalteerd en we kunnen wennen aan de fiets maar daarna komt t echte werk. Gravel, watervallen, kliffen, piepende remmen en gedenkkruisjes. Onze knieën en armen worden goed getest op schokbreken maar we vinden t geweldig. We beginnen boven de wolken, gaan door de wolken plus n paar watervallen (nat!!) om onder de wolken in t subtropische groene landschap uit te komen. N paar fotostops maken we onderweg en dan de finish. Congratulations you survived the world's most dangerous road! En we krijgen n t-shirt na afloop. De late lunch is bij n eco-resort met dierenopvang waar Roel en ik blijven voor n paar dagen.
24/2/13 we voelen ons weer acht jaar oud als we wakker worden in onze boomhut. De schreeuwende papegaaien zijn nabij en als we terugkomen van ontbijt ligt onze hangbrug vol apen. We hanteren 'the stripper rule': they can touch you but you cannot touch them. We zitten rustig aan t eind Vd hangbrug totdat de 1e spider monkey Roel beklimt en ik n baby howler monkey op mijn schoot vindt. LIEF!!! De apen wisselen met 3 tegelijk van schouder naar hoofd naar armen en we doen graag dienst als stilstaande boom. Vooral die kleintjes zijn om van te smelten... S Middags lopen we met één Vd vrijwilligers mee en leren meer over de individuele verhalen van de ongeveer 200 dieren die ze opvangen en we brengen n speciaal bezoek aan Aruma de 6jr oude zwarte beer. Rond lunchtijd trekt n spidermonkey nog even de deur vt restaurant open maar gaat nonchalant weer verder.
25/2/13 tijd vliegt voorbij als je aapjes bekijkt en grote kleurrijke Macaws van trapleuningen ziet glijden. We gaan vndg met n andere vrijwilliger naar t apeneiland en ontmoeten hier de ondeugende capucijner aapjes. Elke knoop of klittenband van onze broeken gaat open en de handjes verdwijnen in onze zakken. Hihi, zouden ze n verleden hebben in de criminaliteit?! De jonkies wordt geleerd hoe ze limoenen open krijgen met n steen en er wordt druk geoefend. Helaas heeft Bolivia nog geen wet voor vrijlating terug in de natuur dus de aapjes zullen nog jaren op dit grote eiland vertoeven. In de middag vergeet ik even de wc deur achter me dicht te doen en n spidermonkey is me gevolgd en heeft de prullenbakken en schoonmaakkar overhoop gehaald. Oeps! Sorry! Eind Vd middag moeten we helaas afscheid nemen en gaan we met de mountainbike club terug. We pakken Death Road als terugweg met onze kleine bus maar komen geen verkeer tegen, gelukkig. De route is weer prachtig maar aan al die lelijke YouTube filmpjes denken we maar niet. De zee van kerstverlichting van La Paz bereiken we pas om 20h s avonds maar wat n gave drie dagen hebben we gehad!
26/2/13 t zigeunerleven gaat weer verder en om 8h s ochtends staan we fris & fruitig bij de bus terminal. We gaan op weg naar de heilige plek van de Inca's; waar volgens hun de zonnegod is geboren en waar alle keizers van afstammen. Isla del Sol en Isla del Luna bevinden zich op het hoogst gelegen meer ter wereld. Maar gelukkig voor ons bevindt Lake Titicaca zich n paar honderd meter onder de 4000 mtr :) De bus sluit perfect aan op de boot dus in de middag varen we met n zonnetje over het meer. We vinden op de bonnefooi n hostel aan t strand en s avonds eten we forel. Heerlijk dat leven aan t water!
27/2/13 voor t eerst in weet-niet-hoe-lang regent het in de ochtend. Hoe ironisch op Isla del Sol. Maar goed de heilige zonnenrots is n historische plek dus Roel gaat in regenkleding aan de wandel. Kinga blijft vanwege n verkoudheid achter. De heilige rots is met n korte wandeling te bereiken. Verder zijn er nog Inca ruïnes en offertafels te zien op deze plek. Eind van de ochtend komt de zon weer te voorschijn en t water vt meer kleurt mooi diepblauw. In t (felle) zonnetje wachten we op de boot die ons in de middag weer terugbrengt. Roel heeft inmiddels pandabeer oogjes dankzij zijn zonnebril en t vergeten van zonnebrandspul op zijn gezicht. Op n terrasje met strandstoelen wachten we tot de middag passeert, incl kleine lama's, Boliviaanse chulita's en drijvende rieten kano's.
28/2/13 ons portie van nachtbussen hebben we inmiddels wel gehad maar blijkbaar zijn ze er hier dol op. In de avond lopen we vd Boliviaanse grens naar de Peruaanse en dan hobbelen we in de bus de nacht door tot 5h s ochtends. Op de terminal is iedereen nog bedrijvig op dit onchristelijke tijdstip en schreeuwt zijn bestemmingen vanuit kantoortjes op ons af. Wij hebben zin in n taxi en n bed dus proberen alles te negeren. We worden wakker in Peru :) en maken n kleine stadswandeling door het schone en gepolijste Cusco. Wat n wereld van verschil weer met Bolivia; het straatbeeld alsook de prijzen. Een lunch is toch al gauw weer 4 euro pp, duur hé!! In ons hippe hostel staat weer n pingpongtafel dus jullie weten waar wij de rest vd middag spenderen :) Oja Kinga wint twee potjes van Roel, belangrijk detail!
1/3/13 nog n dagje acclimatiseren in Cusco en de maag op orde zien te krijgen. Met diarree pillen van 8 euro hopen we dat t lukt! Verder is het vandaag n mix van sightseeing en voorbereiden op de Inca trail. De was wordt gedaan (door vrouwtjes) en we huren weer n extra warme slaapzak, wandelstokken en hoofdlampjes. We dwalen door de oude Inca straatjes van Cusco en worden heel hebberig Vd winkeltjes. Wederom houden we ons in maar leuke schoenen, zachte alpaca truien, schilderijen en kleurrijke sjaals willen we allemaal inpakken. In de avond ontmoeten we de loopgroep van morgen en hebben we n korte briefing. We gaan koud lijden en weer afzien maar wederom zegt weer 'iemand' dat t de moeite waard moet zijn. We gaan t zien, morgen om half zes rise and shine!

Tot het volgende verslag vanuit Lima of LA weer chico's en chica's. Tot schrijvens, muchos besos,
Kinga y Raúl