Bolivia; cultuur- en fysieke schok

We weten dat we naar een Vd armste landen van Zuid Amerika reizen. We hebben geweldige weken in Argentinië, Chili en Brazilië gehad dus daarmee begint Bolivia voor ons ook weer met n achterstand. Zullen we ook liefde voor dit land kunnen gaan voelen? Op papier heeft Bolivia in ieder geval veel te bieden; waaronder hoge bergen, regenwoud, extreme desolate landschappen, lage prijzen, traditionele kledij en gebruiken.

De afgelopen dagen:
11/2/13 via Buenos Aires (voor de vierde keer deze trip) vliegen we naar het mooie Salta. In de lokale bus met enkele carnavalsvierders (ook hier heerst t virus) bereiken we t centrum en ons hostel. Voor vijf euro pp vinden we redelijke pastagerechten bij n klein restaurantje met tl verlichting en de tv op volume 40
12/2/13 we hebben één maand voor Bolivia én Peru en dan is februari ook nog eens n korte mnd. Vndg besteden we vooral aan ons reisschema voor de komende weken en de lokale VVV helpt ons enorm. Het stadje Salta zelf is prachtig en we gaan zelfs voor het eerst deze reis naar n museum. Het museum gaat over de Inca's en hun rituelen, incl menselijke offers. Kinderen van de 'beste kwaliteit' worden gekozen, in ritueel met elkaar getrouwd, dronken gevoerd tot bewusteloosheid en vervolgens op de hoogste berg begraven. Op 6700 mtr hoogte op n vulkaan zijn zo drie kinderen gevonden en opgegraven. Door de ijle lucht zijn de lichamen perfect geconserveerd, zelfs na 600 jaar. Ze lijken zo weer wakker te kunnen worden dus n klein luguber randje heeft de aanblik wel.
13/2/13 op naar Bolivia! We maken nog een extra stop in Argentinië voordat we morgen de grens over gaan: het dorpje Humahuaca in de kleurrijke Andesbergen. We gaan vanaf nu ons ook op andere hoogtes begeven, 3000 mtr in Huhu en stijgend naar 4000 mtr in Bolivia. Daar kijken we niet echt naar uit maar moet de moeite waard zijn (zeggen ze). We vinden op de bonnefooi n prima hostel en verder is t ook hier carnaval. We krijgen confetti en gekleurd poeder in ons haar gesmeerd door de locals en we moeten n witte wijn cocktail uit t pak met ze drinken. Wel erg gastvrij iig en grappig. De kostuums bevatten hier veel spiegels en iedereen draagt maskers en de drums schallen over de straten met kinderkopjes. Met n stoofpotje met lama vlees sluiten we de avond en ons verblijf in Argentinië af.
14/2/13 alle schrikverhalen over de chaotische grens hebben we gehoord en gelezen dus we pakken n vroege bus van 7h. Achteraf helemaal niet nodig geweest want de stempels hebben we in no time. Wel even goed opletten want iedereen loopt zo door dus we moeten zelf even de douanier wakker maken. Bolivia is chaos, zóoo groot is het verschil met Argentinië. De wisselkoers is weer belabberd maar als de enige pinautomaat in het dorp stuk zou zijn dan hebben we iig geld. Helaas gaat onze aansluitende bus (sorry mam & Angela toch n bus omdat door n treinongeluk het spoor beschadigd is) naar Uyuni pas eind Vd middag dus we moeten vijf uurtjes doden. Dat doen we in n lokaal restaurant (2 gangen menu voor 2,20 euro!) en op t plein. De koppies Vd mensen en hun klederdracht is prachtig. Met viér uur vertraging komen we, na n bumpy ride, om half vier s nachts aan in Uyuni. Gelukkig doet er nog iemand open bij het hostel.
15/2/13 wakker worden met n kater of jetlag. De korte nacht en de hoogte werken op ons gestel. Vandaag dus maar even rustig aan, filmpje in de dvd speler en het stadje in laag tempo (gelukkig maar twee hoofdstraten) door. We boeken onze 3dgse excursie en eten pizza voor lunch bij oma onder ons hostel. S Avonds weer n (kleine dan ;) ) pizza en de lokale band mét panfluit zorgt voor de muzikale begeleiding.
16/2/13 goed en lang geslapen en n goed tijdstip voor begin Vd excursie; half 11. We ontmoeten de groep; twee Schotten, één Indiër, één Française en onze lokale Boliviaan die Engels spreekt (en als gids meegaat). In n 4WD crossen we, langs n carnavalsparade (hoe lang gaat dat feest hier door?!) over onverharde wegen langs t treinkerkhof, n zoutfabriek en iets na t middaguur bereiken we de grootste zoutvlakte ter wereld. Half de grootte van België en n bizar vlak wit landschap. De weerspiegeling is fenomenaal; bergen, jeeps en wolken worden 100% gespiegeld. We mogen op t dak Vd jeep zitten en bij de stops maken we de mooiste foto's. We lunchen midden op de zoutvlakte en knijpen met onze ogen om sneeuwblindheid te voorkomen. Tegen t vallen Vd avond rijden we n stoffige maar prachtige route door de bergen met n schitterende zonsondergang.
17/2/13 in Alota, n woestijndorpje, worden we wakker. Ontbijt wordt opgediend door prachtige dames met bolhoedjes, vlechten, sandaaltjes en grote rokken. We vragen onze gids over alle versieringen op de huizen en auto's en hij legt ons uit dat dit wordt gedaan om het huis en/of de auto te bedanken. Één keer per jaar, tijdens carnaval, worden zo alle 'bezittingen' bedankt voor gedane diensten. Ook vrouwen en lama's worden verwend. Een paar sexy lama's met oorbellen staan op de foto (niet hieronder). De route gaat vandaag langs vulkanen, maanlandschappen en heel veel meertjes maar we beginnen in 'The Valley of Frogs' volgens onze gids. Als we er arriveren begrijpen we dat hij 'valley of rocks' bedoelt :) In sommige rotsen worden haviken, apen en tijgers herkend. Het landschap is desolaat maar gelukkig leven er heel veel roze flamingo's waardoor de spiegelende bergmeertjes nog mooier worden. Laguna Verde wordt omgeven door prachtige pastelkleurige bergen en Laguna Colorada is bloedrood van kleur. Als n camel trophy rijden we over zandduinen omgeven door vulkanen met eeuwige sneeuw en beseffen ons hoe gelukkig we zijn om dit te mogen meemaken.
18/2/13 helaas is de euforie van gisteren omgeslagen. Slapen op 4200 mtr lukte ons niet dus de hoofdpijn, buikpijn en misselijkheid spelen ons parten. De geisers die we net voor zonsondergang bezoeken zijn OK maar we willen vooral afdalen. Met zonsopkomst staan we bij de warmwaterbaden maar ook hier lopen we niet warm voor. We rijden door naar Laguna Blanca en de grens met Chili om enkele groepsgenootjes af te zetten, in de middle of nowhere, naast n wrak van n bus. We nemen afscheid en hiermee is t einde Vd excursie er ook. We pakken n rechte weg terug naar Uyuni, nog wel door de Salvador Dali woestijn. Voor onze zieke lijven zijn het zes lange uren en zijn blij als we het bed van het hostel in kunnen kruipen. Lekker onder vijf dekens elk in ons stapelbedje.
19/2/13 we zullen niet ingaan op alle details rondom onze gezondheid maar het is geen mooi plaatje. Misschien n combinatie van vermoeidheid, hoogte, ijle lucht, zon, ander eten en verse sappen gemengd met kraanwater. We blijven de hele dag in het hostel en verschuiven af en toe van bed naar bank in de huiskamer om wat bananen te eten en n filmpje te kijken.
20/2/13 ietsje aangesterkt en met de belofte aan onszelf om plekken boven de 4000mtr te vermijden (voor altijd?) durven we weer vooruit te kijken. We besluiten Potosi (4100mtr) en naastgelegen Sucre over te slaan, hoe indrukwekkend de zilvermijnen daar ook zijn, en gaan richting La Paz. De hoofdstad ligt weer 200 mtr lager dan Uyuni dus dat lijkt ons nu de beste keus. We pakken de middernachttrein ipv n bus en zijn hier heel blij mee aangezien de trein maar 2x per week vertrekt. Bovendien achten we de trein comfortabeler dan de bus met alle slechte onverharde wegen in Bolivia. Nog n dvd'tje voor de verandering, de tomatensoep blijft binnen en dan n hazenslaapje voor vertrek.
21/2/13 de nachttrein vertrekt precies op tijd en ziet er keurig uit. Twee toiletten per compartiment, goodiebag met koekjes, dekentje en kussentje aangereikt dus wat wil je nog meer!? Misschien wat verse lucht af en toe...na acht uur boemelen wordt t n beetje n benauwde muffe cabine. We wisselen van trein terminal naar bus terminal want de wegen tussen Oruro en La Paz zouden top zijn.... Helaas is de lokale regering (geïnspireerd op de Duitsers) echter met n enorme wegrenovatie bezig dus hebben we pech. Tegen 16h ploffen we op ons bedje in het hostel aan één Vd drukste straten van de stad. Welkom in de hoofdstad van Bolivia!!! Het hostel lijdt aan 'cool hostel syndrom' maar met ons polsbandje krijgen we elke dag n gratis biertje uit de eigen brouwerij :)

Tot het volgende verslag weer vanuit Peru. We moeten 1 mrt in Cusco zijn omdat de dag erna onze Inca-trail begint. Weer eentje Vd bucketlist! Op 9 mrt gaan we borrelen met oud collega Matrix in Lima :) om vervolgens op 10 mrt afscheid te nemen van Zuid-Amerika en te vliegen naar LA. Op bezoek bij Jeroen en April. Zin in!

Wordt weer druk dus we sterken nog maar eens goed aan de komende dagen.

Tot schrijvens, muchos besos, Kinga y Raúl