Grande finale van Zuid Amerika

Wauw alweer tien weken op reis door één continent. Terugblikken is n leuk tijdsverblijf en we geven rapportcijfers aan de diverse plekjes. We krijgen nu zelfs af en toe te horen dat ons Spaans best OK is en eindelijk leven we op en rond begroting. Peru en (met name) Bolivia zijn echt fijne landen voor de portemonnee en voor 35 euro per persoon per dag komen we wel rond.
Onze finale is in Peru en is weer zo divers; van regen & nat tot op de onderbroek tot hitte & zand in je oren.

Hierbij de afgelopen dagen;
2/3/2013 de Inca trail 4dgse gaat van start! Om kwart voor zes worden we opgehaald en we halen de rest Vd groep op. We zijn met elf man&vrouw en nationaliteiten van Braziliaans, Uruguaans, Amerikaans, Australisch tot aan Canadees. De start is traag, overal mannetjes ophalen, druk verkeer, smalle wegen, ontbijt stop, materiaal check, paspoorten check en pas tegen 11h s ochtends zijn we echt los. N makkelijke dag qua wandelen, weinig hoogtemeters en na n korte drie uur stappen zijn we al bij t kamp. Met n heel vriendschappelijk schaap wat iedereen bespringt als n hond en in je kruis snuffelt. En ook echt niet weg te krijgen is hé! We hebben niet besloten voor n porter te kiezen dus met alles behalve tent en eten zijn we twee pakezels die op de trail lopen. Wel n voldoening elke dag dat we t kamp bereiken. Wellicht iets stramme schouders na vier dagen hiken. Elf mannelijke porters en twee gidsen hebben we als entourage mee. En net als bij beklimming van de Kilimanjaro breken ze na ons vertrek af, halen ons in, zetten t kamp weer op en koken n verdomd goede maaltijd!
3/3/2013 om half zes staat er n Peruaan aan onze tent te rammelen en geeft ons thee met coca- bladeren. Het geheime woord van vandaag. Coca- bladeren zijn de grondstof voor Coca Cola en jawel cocaïne maar tegelijkertijd ook n heel goed middel tegen hoogteziekte. Iedereen in Peru kauwt erop en heeft n prop in zijn wang zitten. Dus wij ook aan de drugs :) en idd vndg verloopt super. Hadden we dit spul vier jaar geleden maar in Afrika! We vertrekken om 7 uur en meer dan vijf uur later zijn we op t hoogste punt Vd 4 dgse trekking. Een hele hele zware klim waarbij halverwege ook nog eens n bak met hemelwater over ons heen gaat. Jammer voor de schoenen die waarschijnlijk morgen ook nog nat zijn. Het laatste uurtje naar t kamp is downhill en met kwakende kikkers en lichte regen bereiken we de droge tent. Snel alle natte spullen uit en storten op n verdiende lunch. N waterig zonnetje komt te voorschijn en de groene vallei laat zich zien.
4/3/13 vndg n tussendag vóór de grande finale van morgen. We mogen uitslapen tot 8 uur en krijgen weer n kopje coca-thee. We beginnen met twee uur stijgen over de steile Inca trappen. Wat n werkje is deze 45 km lange tocht geweest om te bouwen. Onwillekeurig komt t liedje Chasing Pavements van Adele in onze gedachten. "...even if it leads nowhere. Oh would it be a waste?.." Het stijgen gaat goed maar de tas lijkt iedere dag zwaarder te worden. Nu zitten er ook nog natte kleren in dus dat helpt ook niet. Net iets na de top van 3900 mtr breekt mijn veter en begint t hard te regenen. Klote! Weer snel de Gore Tex spullen tevoorschijn halen en met hoofd naar beneden afdalen. De regen wordt n miezertje als we ons in de wolken bevinden. We zien t Inca dorp Sayacmarca als de wolk af en toe uiteen getrokken wordt. We dwalen wat door de verschillende huizen en luisteren naar de mooie verhalen van de gids. Het lunchkamp en avondkamp zitten ook weer in de wolken dus helaas geen view van de omgeving. Hopen echt echt écht dat t morgen beter weer is.
5/3/13 rise and shine kun je het niet echt noemen. We worden om 2h s nachts nl al gewekt! De donkere en natte Inca trappen glinsteren door onze hoofdlampjes en testen onze knieën. We dalen vndg 1000 mtr af dus een urenlange afdaling is nodig. Tegen 5.15 bereiken we het laatste checkpoint en moeten n kwartiertje wachten (samen met 200 andere hikers) totdat de poort open gaat. De ochtendschemer laat de vallei zien met dikke laaghangende bewolking. Ai, niet goed! We stompen nog n uurtje verder door de jungle en over de 'camino del Inka' tot de steilste trap ooit. Deze 'stairway to heaven' leidt tot de Sun Gate. Het klauteren wordt echter beloond met n prachtige aanblik op één Vd 7 nwe wereldwonderen. Daar is Machu Picchu dan na vier dagen!!!! Jippie!!!! Er hangen wel n paar wolken in deze vallei maar gelukkig valt t mee, lucky us, ongeveer de eerste blauwe lucht sinds drie dagen. In 15 minuten tijd zien we de zon tussen de Sun Gate poorten opkomen en de heilige stad verlichten. Een magisch moment. We dalen nu af richting de stad en nemen heel veel foto's en groepsfoto's vanaf t plateau. Helaas zijn de poorten voor de andere bus-toeristen ook open gegaan dus we mengen ons nu tussen de fris-ruikende-Japanners en andere toeristen. Onze gids leidt ons in twee uurtjes door de stad (80% nog origineel!) en vertelt alweer mooie verhalen. We zien tempels en offertafels, Inca kruizen, mummie kamers en gewone huisjes. De constructies zijn vooral geweldig. De stenen passen precies op elkaar, geen papier tussen te krijgen en archeologen ruziën nog steeds over de te gebruiken technieken. In t zonnetje genieten we van deze plek. Helemaal geweldig vooral ook dankzij de dramatische setting in de granieten pieken Vd Andes. Na tien uurtjes lopen en dwalen zegt ons lijf dat t toe is aan n zitplekje voor lunch maar t enige café buiten de poorten vraagt zes euro voor n hotdog! We pakken de bus naar t dorp in de vallei en bestellen n welverdiende koude cola en pizza :) De rest Vd groep druppelt ook binnen voor lunch en dan krijgen we nog onze I-Survived-The-Inca-Trail diploma's Vd gids. T afscheid is daar en iedereen gaat zijn eigen weg. Roel en ik kiezen voor de hot springs en weken n uurtje in t water met uitzicht op Huaynu Picchu. De trein en bus brengen ons s avonds terug naar Cusco en om 22.45 duiken we in bed. Ti's n lange mooie dag geweest...
6/3/13 we slapen zo lang mogelijk uit om ons daarna op t broodjes en jam buffet te storten. We hebben honger na de dagenlange inspanningen. Gelukkig is onze gezondheid weer top na dat gekampeer. We durven zelfs n warme lunchmaaltijd op de lokale markt aan. Onze natte kleding is hard toe aan n was en verder bespreken we in t hostel de reisopties in Peru. Aangezien Peru ons laatste land is vinden we dat we het n beetje te kort doen met ons 10dgse bezoek. We willen zoveel mogelijk halen uit de resterende dagen. En dat betekent weer een nachtbus :( naar Nasca
7/3/13 om half 8 worden we gedropt bij de busterminal en tijdens ons ontbijt worden we al geronseld voor n Cesna vlucht. Onze gezichten zijn nog niet wakker dus we onderhandelen hard op de prijs. Helaas bleek de mevrouw ons vergeten te noemen dat er n airport tax en 10% creditcard toeslag geldt dus daar gaat al onze 'winst' aan de balie bij t afrekenen. Hoe dan ook we hebben n vlucht te pakken over de mysterieuze Nasca lijnen in n Cesna'tje. Roel heeft t zwaar met alle capriolen van de piloot maar houdt alles binnen gelukkig. We bekijken elk figuur van links en rechts uit t raam en zien apen, walvissen en kolibries voorbij komen. Erg mooi maar bizar dat ze 2000 jr oud zijn en niemand hun functie kent. Bovendien 2000 jr oud en n afbeelding van n astronaut? De link met aliens is door n paar locals gelegd. Na 30 minuten staan we safe op de grond en racen weer terug naar de busterminal zodat we (met vier uur tijdwinst) n bus naar Ica kunnen nemen. Het temperatuurverschil is nu al groot in vgl met Cusco en we maken t nog n tandje erger door de woestijn op te zoeken. Een echte oase tussen de zandduinen; Huacachina. Een surreaal plaatje. We komen lekker in vakantiemodus hier met deze omgeving en n M&Ms sundae op de menukaart
8/3/13 tranquilo vndg...zo warm in de slaapzaal dat twee fans het niet koel krijgen. We gaan naar n ander hostel met zwembad en vertoeven hier de hele middag. Om half vijf is het tijd voor wat activiteit in de tent en gaan we aan boord van n grote zandbuggy. Lekker crossen in de woestijn! We vliegen over de zandheuvels en racen de steile hellingen af. Heel gaaf! We maken ook nog eens vijf stops bovenop de zandduinen en de chauff pakt de snowboard planken erbij. Slik. Hier naar beneden? Gelukkig mogen we liggen, zeg maar bodyboardend de heuvel af. Maar hard dat t gaat! De laatste heuvel gaat Roel toch staand op de plank naar beneden, held, en hij blijft overeind. Tot en met de zonsondergang blijven we in de woestijn en we wanen ons even in de Sahara of zo.
9/3/13 de gezellige avond gister met biertjes en medereizigers en de daarop volgende korte nacht vinden we toch niet zo'n goed idee als we om 6.15 de wekker hebben. We gaan op onze laatste excursie van Zuid Amerika, te weten de Ballestas Islands. Ook wel de poor man's Galapagos genoemd. En dat is precies wat wij zijn na drie mndn reizen, arm. We gaan op zoek naar de Blue footed Booby (waarvan je t-shirts kan kopen met "I love boobies!") en zeeleeuwen. Beide vinden we in overvloed, hele grote kolonies leven hier op de kleine rotseilanden. De zeeleeuwen "disco" is geweldig omdat er ook nog honderden baby'tjes geboren zijn. Verder komt er n monster van n pelikaan over de boot scheren en spotten we de kleine Humboldt pinguïns tussen alle andere vogels. Onze spotter Roel is in de 7e hemel :) Helaas velt n buikgriepje Roel zodra we aan land zijn dus verdwijnen we in n hostel voor de komende vier uur om plat te liggen. Daarna gaat de bus naar Lima en naar onze oud collega Matrix! We ruilen coca bladeren voor immodium en proberen t lokale gerecht 'ceviche'. Samen met n pisco sour toosten we op Peru en Zuid Amerika en hebben zo n geweldige afsluiter van onze reis, voor dit gedeelte dan...
10/3/13 het vooruitzicht naar LA is heerlijk. We zijn toe aan huiselijkheid en gezelligheid van bekende gezichten. Bovendien kan ons lijf ook even tot rust komen in t hygiënische Amerika. Om 1 uur s middags stijgen we op en zien we Lima steeds kleiner worden. Met drie films per persoon vliegt de tijd en bij zonsondergang landen we op LAX. Welcome to the United States of America zegt n poster met t gezicht van Obama! Alsook Jeroen en April.

Voor de laatste keer chico's en chica's muchos besos!! América del Sur te quiero con todo mi corazón!! Of zoals Roel zou zeggen "het was best aardig vertoeven"

Liefs, Kinga y Raúl