We hebben het gehaald!

Avontuur van de hoogste orde!

Hieronder het complete verslag van onze barre tocht :-) Check ook de foto’s op www.kili4kids.nl ! Hier staan 42 schitterende foto’s op van onze beklimming!

Hoewel de spierpijn nog in de benen zit en de hoofdpijn ook nog niet is vergeten kijken we toch al ongelofelijk trots terug op onze TOPprestatie!

Dag 1 Arusha – Londorossi Gate – Rain Forest Camp
Hoogte: 1100 – 1600 – 2100 meter
Na een geweldige uitzwaai sessie bij stichting Sibusiso door vijftig gehandicapte kinderen en vijftig moeders, vertrokken we rond 11h ‘s ochtends uit Arusha. De 4x4jeeps hadden onze baggage bovenop geladen en een kleine twee uur later stonden we fris bij de gate voor toegang tot Kilimanjaro National Park! We schrijven ons in in het registerboek (3 dagen na Gary Barlow en Ronan Keating!) en we ontmoeten onze crew; 5 gidsen en 45 dragers! Zelf zijn we met zijn veertienen dus onze party van 64 kan na de lunch en de baggage weegsessie aanvangen. De eerste nacht slapen we in de jungle en wordt er niet gelopen. Echter als de 4x4 jeeps na een spannend halfuurtje met vastzitten en aanduwen dan echt stranden in de modder zit er niets anders op dan zelf te lopen in de stromende regen! Heerlijk begin van 9 dagen kamperen met natte kleding en tenten. Tegen het invallen van de avond houdt het op met regenen en na het avondeten en bezoek aan de toilettent duiken we ons tentje in.

Dag 2 Rain Forest Camp – Big Tree Camp
Hoogte: 2100 – 2650 meter
We worden allemaal rond 6h wakker van het gebrul van de colubus apen maar het duurt even voordat we beseffen waar we zijn. We dachten eerst dat er kikkers of padden naast ons zaten maar zo snel als het geluid rondging kon niet afkomstig zijn van deze reptielen. Gaaf toch zo wakker worden. Anderhalf uur later staan we met onze wandelstokken in aanslag te trappelen om te gaan lopen. Het eerste stuk is al gelijk ontzettend steil en met de modder een van onze ‘ minor challenges’. We verbazen ons over onze porters die met 20kilo op hun hoofd bijna fluitend naar boven lopen en balanceren. We wandelen door in het bos over boomwortels, omgevallen bomen en olifantensporen! Deze logge beesten hebben eigenlijk een goed pad voor ons gemaakt met tredes en tsja over die kleine poepkeuteltjes stappen we wel heen. Het zonnetje schijnt dus we genieten ook van de super groene omgeving. Rond 13h zijn we in het kamp en vermaken ons met een potje poker en de bedrijvigheid van 50 negers om je heen. Het lijkt wel of ze continue ruzie hebben!

Dag 3 Big Tree Camp – Shira 1 camp
Hoogte: 2650 - 3480 meter
Vandaag verlaten we het regenwoud alweer en lopen we naar de volgende vegetatiezone. Maar niet voordat we de colobus apen en bluemonkeys van boomtop naar boomtop zien springen en goed poseren voor onze cameralenzen. Alweer gaaf om in deze natuur te mogen lopen. Dan gaat de route weer steil en zigzaggend omhoog en met hartslagen van 150 zweten en zwoegen we onszelf verder. De zon staat te branden recht boven ons bolletje als we in 3 meter hoge heide struiken lopen. De verschillende bloemen langs de kant geven heel veel kleur aan deze mooie wandeldag. We lunchen op een paar grote rotsen en zien hoe buizerds in de vallei cirkelen. Dan zetten we aan voor het laatste lange stuk naar het kamp terwijl de gidsen ons steeds erop wijzen dat we moeten blijven drinken. Vocht kan hoogteziekte veelal voorkomen. Onze route draait na twee en een halve dag van oostwaarts naar zuidwaarts en voorbij de bocht krijgen we het Shira Plateau te zien. Een uitgestrekte vlakte met de machtige Kilimanjaro voor het eerst in ons vizier! Hoe later het wordt hoe meer de bewolking wegtrekt en we de besneeuwde kap te zien krijgen. Jezus wat indrukwekkend! Wij gaan bij onze tent zitten op een stoeltje en voeten in een wasteiltje om te genieten van deze plek na een lange dag lopen.

Dag 4 Shira 1 camp – Shira huts
Hoogte: 3480 – 3840 meter
Na een heldere en koude nacht zien we de zon opkomen achter ‘ onze’ berg en de zonnestralen verwarmen ons na de nachtvorst. Roel heeft weer slecht geslapen maar het ochtendhumeurtje vervliegt bij de aanblik naar buiten. We zetten nog verschillende vogeltjes op de foto en dan begint onze korte wandeltocht vandaag. Vandaag lopen we over het plateau waar ooit 500.000 jaar geleden een vulkaan opkwam. Eigenlijk lopen we dus in een grote krater. De omgeving bevat vandaag veel lagere heide struiken (zoals wij ze in Europa kennen) en met idere stap lopen we dichter naar ons doel. We worden alweer gauw ingehaald door onze dragers die altijd vooruit lopen om het volgende kamp op te zetten. Het is een heldere ochtend om te wandelen maar iedereen is van top tot teen bedekt om zich te schermen van de zon. De verbrandde handen van gisteren zijn al behoorlijk gezwollen vandaag namelijk.

Dag 5 Shira huts – Lava Tower
Hoogte: 3840 – 4640 meter
Na eindelijk een berichtje naar huis te kunnen hebben gestuurd vanaf de sms-rots ontwaken we in de mist van de heuvels om ons heen. Vandaag een extreem zware dag naar grote hoogte. We lopen door een desolaat landschap wat ons flashbacks aan LOTR geeft. Mordorland test ons vandaag echt zowel fysiek als emotioneel; de zwarte raven cirkelen vandaag rond ons hoofd en we passeren een graf van een toerist. Luguber. Met het laatste uur wandelen neemt met iedere stap onze hoofdpijn toe totdat het in het kamp een kloppende migraine is geworden. We gaan meteen plat met 2 liter water en 4 paracetamol. Wat een hel is dit. De avond is donker en ontzettend koud dus dit is echt winterkamperen met muts op en handverwarmers in de mummy slaapzak.

Dag 6 Lava Tower – Barranco Valley – Karanga camp
Hoogte: 4640 – 3900 – 4040 meter
De hoofdpijn is grotendeels gedurende de nacht verdwenen maar Roel en ik staan te popelen om af te dalen. Na een groepsfoto voelen we ons met iedere stap naar beneden met de minuut beter. We dalen honderden meters af waardoor weer hele andere spieren gebruikt worden en gewrichten getest. De stenen vallei wordt steeds groener en bij het oversteken van een stroompje staan we recht tegenover een muur; de Barranco wall. De wandelstokken gaan aan de kant en we klauteren letterlijk met handen en voeten 45 minuten omhoog. No worries! Als je denkt dat je er bent ga je nog eens 30 minuten zigzaggende de rosten op om bovenop lunch te hebben in de mist en hagel. Heerlijk hoor, maar niet heus. Eenmaal boven raad je het al mag je weer afdalen en je knieschijven kapot lopen. Na 6 uur wandelen zijn we helemaal stuk maar het kamp ligt toch echt weer op een klif en dus omhoog. Een uur later worden we zingend en dansend door onze negertjes ontvangen. Fantastisch!

Dag 7 Karanga camp – Barafu hut
Hoogte: 4040 – 4680 meter
Het eerste wat in ons opkomt deze ochtend zijn songteksten van Metallica
Emptiness is filling me to the point of agony
There is nothing more for me, I need the air to set me free
(Fade to Black)
We hebben wel een geode nachtrust gehad eindelijk maar vandaag lopen we weer door een godsvergeten land wat niet zou mistaan op de maan of in een film van Star Wars. We stijgen vandaag weer dik richting de vijfduizend meter maar vanwege de juiste acclamatisatie bij Lava Tower verloopt deze dag heel goed voor ons. De drie uur wandelen vliegen voorbij en bij Barafu hut worden we weer feestelijk onthaald door onze crew. Andere toeristen staan erbij om foto’s te maken van onze vrolijke vrienden. ’s Middags begint het te sneeuwen en hagelen wat weer gunstig is voor de temperatuur. Hij daalt niet verder dan minus 5. Vandaag eten we om half 6 en moeten vroeg naar bed want morgen is het SUMMIT day!

Dag 8 Barafu hut – Uhuru peak – Barafu hut – Mweka camp
Hoogte: 4680 – 5895 – 4680 – 3090 meter
Spannende dag vandaag dus we hebben geen oog dichtgedaan. We worden al om half elf ’s avonds gewekt om na thee met biscuitjes te beginnen aan onze nachtelijke beklimming. Hoofdlampjes op en om 23.30 precies zetten we onze voeten neer voor onze laatste uren naar de top. Zeven uur lang moet er een onafgebroken zigzag pad worden afgelegd. Tijd om te stoppen is er nauwelijks omdat we anders te veel afkoelen. Uit het niets begint Kinga over te geven maar de gidsen staan er als de kippen bij om te vertellen dat dit normaal is en dat dat een manier is van je lijf om aan de hoogte te wennen. Ja hoor! Maar ze hebben gelijk de hoofdpijn is direct verdwenen en we gaan door. Roel voelt zich nog behoorlijk beroerd en rond de 5500meter moeten we elkaar echt oppeppen om verder te gaan. Geen gezeik maar doorlopen. Bij iedere stap moeten we ademhalen en eetlust ontbreekt om energie uit een powerbar te halen. Op ons tandvlees halen we Stella Point; precies op het moment dat de zon boven de wolken begint uit te komen. Hijgend en uitgeput kunnen we hier twee minuten van genieten om dan onze laatste martelgang in te zetten naar het (zwaar overschatte trouwens) bord ‘ Congratulations! Welcome at Uhuru Peak.’ Deze laatste 140 meter lijken voor eeuwig te duren als de sneeuw onder onze voeten kraakt en machtig hoge gletsjers links en rechts van ons liggen. Met hulp van de gidsen en onze groepsleden bereiken we dan eindelijk de top. Het dak van Afrika op 5895 meter hoogte! Wat een emotioneel moment maar ook een euforisch moment. De lucht is hier echt blauwer dan beneden en het mooie zonnetje warmt ons op voor een fantastische groepsfoto.
Het is niet verstandig te lang op deze hoogte te blijven en ook andere mensen voelen hun hoogte-pijntjes dus ja what goes up must come down. Rond 8h zetten we een gruwelijke afdaling in en tegen 11h genieten wij tweetjes van een welverdiende Coca Cola! Heerlijk. De afdaling naar het kamp die middag is zwaar klote; de uitputting gecombineerd met regen hakken er behoorlijk in.
Dag 9 Mweka hut – Mweka gate
Hoogte: 3090 – 1640 meter
Laatste uren afdalen door heide en regenwoud om tegen 12h te genieten van een champagne lunch! Heerlijk!

WE DID IT!!!!!!!!!!!!! WOEHOEEEEEEEEEEEEE!!!!!!

Groeten en liefs Kinga en Roel
Xx

Ps morgen begint de safari dus rond 20 maart geven we daar weer een update en verslagje van.